اختراع سيستم هاي شناورشونده در محل جهت دارورساني به دستگاه گوارش در زمينه ي داروسازي، پزشكي و پليمر مي باشد. در اين اختراع از اشكال دارويي شناور شونده خوراكي جهت تشخيص، پيشگيري و درمان بيماري هاي مختلف بدن مثل دستگاه گوارش استفاده شده است. از اين اختراع مي توان جهت رهايش مواد فعال و داروهاي مختلف در دستگاه گوارش استفاده نمود. در اين اختراع از پليمر هاي طبيعي و سنتزي نظير نمك هاي آلژنيك اسيد استفاده شده است كه هنگام قرار گيري در معرض pH هاي اسيدي تشكيل يك فوم جامد مي دهد. استفاده از مواد شيميايي نظير نمك هاي بي كربنات در اين سامانه ها سبب آزاد سازي گاز در محيط اسيدي معده شده و به شناور شدن فوم تشكيل شده كمك مي كند. استفاده از اين سيستم شناور شونده، مي تواند علاوه بر رهايش مواد مؤثر در دستگاه گوارش، با شناور شدن خود مدت زمان بيشتري به عنوان مثال در سطح معده باقي بماند و رهايش داشته باشد. بعلاوه به علت تشكيل سامانه ي شبه جامد در بدن، مدت زمان رهايش و اثر بخشي را نيز بهبود مي بخشد.

اختراع "بسته بندي مايعات مختلف با پوسته ي خوراكي و زيست تخريب پذير"، جهت جايگزيني بسته بندي هاي معمول نظير بطري ها يا ظروف پلاستيكي با مواد طبيعي يا سنتزي خوراكي مي باشد. مواد اصلي مورد استفاده در اين اختراع شامل تغليظ كننده ها مثل تركيبات آلژيناتي، مستحكم كننده هاي پوسته مانند تركيبات كلسيمي و افزودني هاي مختلف جهت تنظيم pH، ويسكوزيته و ... مي باشد. در اين اختراع از تكنيك هاي مستقيم، معكوس، معكوس در حالت منجمد و... جهت توليد پوسته ي خوراكي براي مايعات مورد نظر استفاده شده است. استفاده از اين اختراع در صنايع غذايي مي تواند كمك شاياني به حذف بسته بندي هاي پلاستيكي از چرخه طبيعت داشته باشد. به علاوه قيمت مواد اوليه محصولات اين اختراع و هم چنين سهولت فرآيند توليد نسبت به بسته بندي هاي كنوني از ديگر مزاياي اختراع به شمار مي رود.

اين اختراع در زمينه ي پليمر و داروسازي است. در اين اختراع از يك سامانه ي دوجزيي پليمري- غير پليمري جهت رهايش كنترل شده ي دارو بر پايه ي سامانه هاي تشكيل شونده در موضع استفاده شده است. از اين اختراع مي توان جهت رهايش داروهاي مختلفي استفاده كرد و آنها را به شكلي طراحي كرد كه براي كاربرد هاي مختلف و در زمان هاي مورد نياز رهايش از آن ها صورت بگيرد. در اين اختراع از كوپليمر پلي لاكتيك- كو- گلايگوليك اسيد (PLGA) و ماده ي ساكاروز استات ايزوبوتيرات (SAIB)به عنوان حامل دارو استفاده شده است. با توجه به نوع دارو و مدت زمان مورد نياز براي رهايش دارو، از حلال هاي مختلفي از جملهN- متيل-2-پيروليدون(NMP) مي توان استفاده كرد. همچنين با توجه به ماهيت SAIB ميزان استفاده از حلال آلي به نسبت سامانه هاي مرسوم كنوني تا حد زيادي كاهش مي يابد. به علاوه به علت تغيرات شديد ويسكوزيته SAIB در معرض حلال مي توان قابليت تزريق پذيري را راحت تر كرد.